Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest krzewem znanym i lubianym. Bardzo często uprawiany w ogrodach, cieszy nie tylko ładnie wybarwiającymi się liśćmi, ale także oryginalnymi owocostanami. Tworzą one coś w rodzaju peruki, takiej mgiełki, unoszącej się nad krzewem. Poza dekoracyjnymi liśćmi i owocostanami perukowiec bardzo ładnie przebarwia się jesienią. Jesienna jego szata, to zależnie od odmiany odcienie czerwieni, żółci i pomarańczy.
Zróżnicowanie odmianowe
Zróżnicowanie odmianowe sprawia, że można uprawiać go nie tylko w większych ogrodach, ale także tych mniejszych, a nawet w większym pojemniku. Wystarczy wybrać tylko odpowiednią odmianę, a jest ich całkiem sporo. Najczęściej spotykane odmiany to te, które cieszą bordowymi liśćmi ‘Royal Purple’, ‘Velvet Cloak’. Poza nimi na uwagę zasługują odmiany o liściach mniej lub bardziej żółtych ‘Ancot’, ‘Kanari’ i oczywiście te o zielonkawych liściach ‘Lisjo’, ‘Young Lady’. Peruki także są zróżnicowane kolorystycznie. Krzewy mogą osiągać do kilku metrów wysokości i podobną szerokość. Niższe odmiany to m.in. ‘Lilla’, którą można uprawiać nawet w większej donicy.
Jakie stanowisko i podłoże
Występujący m.in. w południowej Europie perukowiec podolski preferuje stanowiska słoneczne. Na bardziej suchych, piaszczystych, słonecznych, przepuszczalnych, a zarazem wapiennych stanowiskach, krzew ładniej się wybarwi. Na takim stanowisku lepiej zimuje i jest mniej podatny na werticiliozę. Pojawienie się tej choroby często prowadzi do utraty krzewu. Pędy porażonych krzewów zamierają, a walka z chorobą polega na wycinaniu porażonych pędów, aż do zdrowej tkanki. Konieczne będzie także, zastosowanie odpowiednich fungicydów dolistnie, jak i doglebowo.
Uprawa i pielęgnacja
Perukowiec podolski charakteryzuje się głębokim systemem korzeniowym, dlatego też doskonale sobie radzi w okresie suszy. Młode krzewy, zanim się dobrze nie ukorzenią, muszą być podlewane w razie potrzeby. Starsze, rozrośnięte krzewy nie nadają się do przesadzenia, dlatego stanowisko dla perukowca musi być dobrze przemyślane.
Jako nawożenie wystarczy jesienna dawka kompostu, a zabieg cięcia przeprowadzamy tylko w razie potrzeby, wczesną wiosną. W zasadzie krzew nie wymaga cięcia poza usuwaniem przemarzniętych, uszkodzonych czy też chorych pędów. Silniejsze cięcie krzewu przełoży się na ładnie wybarwione oraz duże liście. Chcąc rozmnożyć perukowca najłatwiej zrobić to, pobierając odrost korzeniowy bądź też wykonać wiosną odkład płaski.
Perukowiec podolski posadzony w zacisznym, ciepłym i słonecznym stanowisku, w podłożu nienarażonym na zaleganie wody będzie dobrze zimował. Nawet jak przemarznie, dobrze się regeneruje.
