Kaliny kojarzymy głównie z kaliną koralową (Viburnum opulus) zwłaszcza z jej odmianą ‘Roseum’, określaną także jako buldeneż. Kalina koralowa charakteryzuje się płaskimi kwiatostanami, złożonymi z kwiatów płonnych i płodnych. Wspomniana wcześniej odmiana kaliny koralowej ‘Roseum’, tak bardzo lubiana przez wielu, składa się wyłącznie z kwiatów płonnych, zebranych w kuliste kwiatostany. Także kalina japońska (Viburnum plicatum) dostępna jest w odmianach, charakteryzujących się płaskimi kwiatostanami, jak również kulistymi. Formy o kulistych kwiatostanach określane są jako Viburnum plicatum f. plicatum, a krzewy kaliny japońskiej o płaskich podbaldachach zaliczane są do Viburnum plicatum f. tomentosum. Te pierwsze mają kwiaty płonne, a drugie płodne, a więc na tych drugich możemy spodziewać się owoców.
Kalina japońska- kwiaty płonne i płodne
Moje ulubione kaliny japońskie to formy płodne, a więc te charakteryzujące się płaskimi podbaldachami. Krzewy te kwitną bardzo obficie około maja- początek czerwca. Kwiatostany form płodnych złożone są z kwiatów płonnych i płodnych. Te ostatnie znajdują się w środkowej części kwiatostanu. Kaliny japońskie powtarzają kwitnienie, ale jest ono dużo skromniejsze i może potrwać nawet do pierwszych przymrozków. Do najbardziej znanych odmian kaliny japońskiej należą m.in. ‘Watanabe’, ‘Mariesii’, ‘Cascade’. Poza dekoracyjnymi, białymi kwiatostanami (dostępne są także odmiany o bardziej różowych kwiatach), krzewy te cieszą oko także ładnym pokrojem tzw. pagodowym, piramidalnym. Poza tym sezonowe liście jesienią przebarwiają się na kolor mniej lub bardziej buraczkowy.
Kalina japońska dobrze sobie radzi w naszym klimacie
Warto dodać, że krzew ten pochodzący z Azji (m.in. Chiny, Japonia) może przemarzać, zwłaszcza młode krzewy, choć obecnie zimy mamy mniej surowe, więc kalina japońska bardzo dobrze sobie radzi w naszym klimacie, zwłaszcza w zachodniej części. Młode krzewy w chłodniejszych zakątkach Polski warto zabezpieczyć na zimę.
Niewielkie wymagania
W uprawie kalina japońska nie jest za bardzo wymagająca. Nie lubi suszy, preferuje bardziej umiarkowanie wilgotne, próchnicze, lekko kwaśne podłoże, stanowisko zaciszne, słoneczne do lekko zacienionego.
Idealna jako soliter
Kalina japońska świetnie się sprawdzi jako soliter na tle zielonego trawnika, choć dobrze prezentuje się także w grupie krzewów. Należy pamiętać tylko, że krzewy te osiągają do około 2- 3 m wysokości i często podobną szerokość, tak więc należy przeznaczyć im sporo miejsca, aby później nie było konieczności zbyt intensywnego cięcia. Krzew ten jest na tyle malowniczy, że cięcie można ograniczyć do cięcia sanitarnego.
Inne kaliny, które bardzo lubię to m.in. kalina bodnantska oraz kalina sztywnolistna, charakteryzująca się zimozielonymi liśćmi.
