Aksamitka (Tagetes)- uprawa i pielęgnacja

Aksamitki należą do najbardziej popularnych roślin jednorocznych. Osobiście bardzo je cenię za dekoracyjność, łatwość uprawy, małe wymagania, długi okres kwitnienia oraz odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne, choroby i szkodniki.

Ojczyzną aksamitek są ciepłe regony Ameryki, gdzie naliczono około 20 gatunków tych roślin. W wyniku prac hodowlanych, uzyskano sporo ciekawych odmian, które sprawiają, że oferta aksamitek jest coraz bardziej atrakcyjna.

Charakterystyczną cechą tradycyjnych aksamitek jest intensywny zapach.

Do najpopularniejszych gatunków należy aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia) oraz aksamitka wyniosła zwana wzniesioną (Tagetes erecta). Wspomniane gatunki różnią się pokrojem, wysokością, kwiatami, kształtem liści itp.

Z pewnością najwyższą wysokość osiąga aksamitka wzniesiona, charakteryzująca się także dużymi kwiatami. Oczywiście możemy nabyć jej karłowate odmiany. U mnie w ogrodzie znalazła swoje miejsce także aksamitka wąskolistna. Osiąga spore rozmiary do kilkudziesięciu centymetrów wysokości, jednak do uprawy warto wykorzystywać niższe odmiany. U mnie uprawiałem m.in. odmianę ‘Lulu’. Warto wiedzieć, że jej kwiaty są niewielkie, choć bardzo liczne i z pewnością dobrze zaprezentują się na rabatach. Aksamitka rozpierzchła charakteryzuje się dwubarwnymi kwiatami i najbardziej intensywnym zapachem!

Sadzonki aksamitki można uzyskać samodzielnie z wiosennej rozsady (przełom marca i kwietnia). Ja już na samym początku marca wysiewam nasiona do skrzynek, po wykiełkowaniu przetrzymuję je w chłodniejszym, ale zabezpieczonym przed mrozem, widnym pomieszczeniu. Następnie są pojedynczo pikowane do niewielkich pojemników, a po 15 maja wysadzane do gruntu. One są bardzo wrażliwe na ujemne temperatury, dlatego też trzymam się późniejszego terminu wysadzania do gruntu. Sadzę je w rozstawie powyżej 20 cm.

Aksamitki najlepiej rosną na glebach żyznych, dobrze uprawionych. Świetnie prezentują się na stanowisku słonecznym, ale i w półcienistym się sprawdzą, choć słabiej kwitną i osiągają mniejsze rozmiary.

Aksamitki doskonale odnajdują się jako rośliny na obwódki, okrywowe, a niższe odmiany mogą upiększyć balkon i taras. Łatwość ich uprawy sprawia, że przy minimalnej pielęgnacji możemy uzyskać dorodne rośliny. Uważajmy, aby ich nie przenawozić azotem, gdyż będą zbyt wybujałe, a kwitnienie będzie znikome.

Warto polecić aksamitki ze względu na długie i obfite kwitnienie (lipiec- październik) oraz łatwość uprawy. Pamiętajmy także, że chronią one podłoże przed nicieniami, a także redukują ilość mszyc atakujących np. róże. Podobno odstraszają także krety, aczkolwiek u mnie, ta metoda się nie sprawdziła.