Hortensje- najpopularniejsze gatunki i uprawa

Hortensja bukietowa
Biorąc pod uwagę popularność poszczególnych hortensji, na drugim miejscu uplasowała się hortensja bukietowa, zwana wiechowatą- Hydrangea panicualata. Kwitnąca na pędach jednorocznych, bardzo rozrasta się i potrafi osiągnąć kilka metrów wysokości. Jej kwiaty są w barwie białej i zadziwiają swoją wielkością. Mogą osiągać nawet 30 cm długości. Kwiaty ukazują się później niż w przypadku hortensji ogrodowej. Właściwe ich kwitnienie przypada na sierpień- wrzesień.

Hortensja drzewiasta
Hortensja drzewiasta zwana krzewiastą posiada półkoliste kwiatostany w barwie białej, choć w początkowym okresie są bardziej zielone. Tak jak hortensja bukietowa kwitnie na pędach tegorocznych. Czas kwitnienia przypada na lipiec- wrzesień.

Hortensja pnąca
W swoim ogrodzie oprócz hortensji ogrodowej i drzewiastej uprawiam mniej znaną hortensję pnącą. Jest ona pnączem, które może dorastać nawet do 25 m wysokości. U mnie od trzech lat wspina się na sędziwą śliwę. Wymaga silnych podpór, ale doskonale przyczepia się do podpór, dzięki korzeniom przybyszowym. Jej kwiaty nie są tak dekoracyjne jak u hortensji ogrodowej, ale także zasługują za eksponowanie. Mają formę płaskich kwiatostanów, pojawiających się od czerwca do lipca, przypominających kwiatostany czarnego bzu.

Pozostałe wybrane gatunki hortensji
Odwiedzając centra ogrodnicze na pewno zwrócimy uwagę inne gatunki hortensji tj.:  hortensję dębolistną (Hydrangea quercifolia) o liściach przypominających liście dębu, które w okresie jesiennym bardzo ładnie się przebarwiają; hortensję piłkowaną (Hydrangea serrata) o płaskich kwiatostanach,  rozwijających się od czerwca do sierpnia, osiągającą do około 1,5 m wysokości; hortensję kosmatą (Hydrangea aspera ), charakteryzującą się wielkimi kwiatostanami, o długości nawet do dwudziestu kilku centymetrów, kwitnącą pod koniec lata, ale niestety bardziej podatną na przemarzanie; hortensję Sargenta (Hydrangea sargentiana) należącą do dużych krzewów, osiągających do około 3 m wysokości o dużych kwiatach do 30 cm długości, ukazujących się w lipcu i sierpniu.

Hortensja dębolistna ↓

Hortensja piłkowana↓

Hortensja kosmata ↓

Uprawa i pielęgnacja hortensji
Stanowisko i podłoże 
Warunki jakie należy zapewnić tym krzewom, to przede wszystkim żyzne i próchnicze podłoże, koniecznie o kwaśnym odczynie. Stanowisko powinno być półcieniste oraz dostatecznie wilgotne. Jednym ze sposobów na zakwaszenie podłoża jest podsypanie rośliny kwaśnym torfem i przekopanie, poza tym nawożenie specjalnymi nawozami, ściółkowanie igliwiem, korą. W upalne dni brak wilgoci powoduje więdnięcie liści.
Nawożenie 
Do nawożenia powinniśmy używać nawozy specjalne dla hortensji, które nie zawierają wapna. Ostatni raz nawozimy w lipcu, aby hortensje miały czas przygotować się do zimowego spoczynku. W tym czasie u hortensji ogrodowej zawiązują się pąki kwiatowe, które zakwitają w następnym roku.
Cięcie
Przycinanie decyduje o ładnym pokroju i estetyce rośliny. Cięcie dostosowujemy zależne od tego czy dany krzew kwitnie na pędach tegorocznych, czy zeszłorocznych. Cięcie hortensji ogrodowej kwitnącej na pędach zeszłorocznych ogranicza się do usunięcia przekwitniętych kwiatostanów. Wiosną tniemy je nad dolnymi pędami bocznymi, które wytworzyły pąki kwiatowe. Pamiętajmy o usunięciu uszkodzonych i chorych pędów. Hortensja piłkowana, dębolistna, Sargenta, kosmata to krzewy, które tak samo jak hortensję ogrodową przycinamy wiosną, a cięcie powinno się ograniczyć do usunięcia zeszłorocznych kwiatostanów, oraz przemarzniętych pędów. Hortensję bukietową i krzewiastą, tniemy w okresie wiosennym III/IV, nad 4-5 pąkiem.
Rozmnażanie hortensji
Jeżeli chcemy posiadać w ogrodzie więcej hortensji możemy je rozmnożyć poprzez sadzonki zielne lub odziomkowe już w czerwcu. Po około miesiącu powinny się ukorzenić. Podłoże pod sadzonki powinno być przepuszczalne z domieszką piasku. Sadzonki korzeniowe sadzimy w sierpniu, rozmnażanie poprzez odkłady rozpoczynamy w okresie wiosennym.
Choroby
Jedną z najczęstszych chorób hortensji jest chloroza liści, charakteryzująca się żółknięciem liści. Chloroza jest następstwem zbyt małej kwasowości podłoża. Uważajmy również na mącznika oraz szarą pleśń, objawiającą się gniciem kwiatostanów.