Czerniec czerwony jest jednym z wielu gatunków, skupionych w rodzaju Actaea z rodziny jaskrowatych, do którego zaliczana jest także, bardzo dekoracyjna pluskwica gałęzista (Actaea simplex). Jak dla mnie stanowi świetne uzupełnienie, cienistych zakątków w ogrodzie i mimo że jest rośliną trującą (jak wiele roślin w naszych ogrodach) warto zwrócić uwagę, akurat na ten gatunek. Trujące są wszystkie części rośliny, a szczególnie jagody i korzenie.
Podstawą dekoracyjności tej byliny są oczywiście kwiaty, ukazujące się w drugiej połowie wiosny, a przede wszystkim owoce. Białokremowe, tworzą jajowate kwiatostany, a po przekwitnięciu ukazują się wyraziste, jaskrawoczerwone jagody, zebrane w walcowate grono. Czerwone owoce świetnie się prezentują w półcienistych zakątkach ogrodu, mając jako tło, delikatne, pierzaste liście. To właśnie owoce tej byliny zwróciły moją uwagę, przypominając mi jagody, charakterystyczne dla obrazków włoskich (Arum italicum).
Actaea rubra nie jest byliną kłopotliwą w uprawie, wystarczy zapewnić jej warunki zbliżone do tych, występujących w lesie. Należy pamiętać, że naturalne siedliska tej rośliny występują w Ameryce Północnej, gdzie porasta m.in. wilgotne lasy liściaste, obszary w pobliżu strumieni, tereny charakteryzujące się wilgotnym podłożem. Uprawiając czerniec czerwony w ogrodzie nie zapominamy o próchniczym, lekko kwaśnym podłożu, a w okresie suszy także o podlewaniu.
Czerniec czerwony ma kępiasty pokrój i osiąga do około 60 cm wysokości i trochę mniejszą szerokość. Nadaje się na zacienione rabaty, stanowiąc doskonały wypełniacz. Dobrym towarzystwem dla tej byliny są oczywiście moje ulubione paprocie czy też osiągające spore rozmiary parzydło leśne. Nie zapominajmy także o wczesnowiosennych roślinach cebulowych, które wczesną wiosną sprawią, że leśny zakątek nabierze więcej kolorytu, tak wyczekiwanego po szarej zimie.
