Rodzaj Scilla, obejmuje kilkadziesiąt gatunków, choć tylko kilka uprawianych jest w naszych ogrodach. Z pewnością jedną z najpopularniejszych jest cebulica syberyjska (Scilla siberica), ciesząca oczy niebieskimi kwiatami, ukazującymi się wczesną wiosną. W ogrodzie uprawiałem także cebulicę hiszpańską (Scilla campanulata), kwitnącą późną wiosną. Ona także charakteryzuje się niebieskimi kwiatami, choć dostępne są odmiany, kwitnące na różowo i biało. Cebulica Tubergena to wczesnokwitnący gatunek cebulicy, który czasem bywa mylony z puszkinią cebulicowatą (Puschkinia scilloides).
Rodzina
Cebulica Tubergena zaliczana jest do rodziny Asparagaceae, a więc szparagowatych.
Występowanie
Naturalne obszary występowania cebulicy Tubergena to Kaukaz i północny Iran.
Wygląd
Cebulicę Tubergena cenimy za kwiaty i oczywiście wczesne kwitnienie. Jej jasnoniebieskie, szerokodzwonkowate kwiaty z wyraźnym ciemniejszym paskiem, zebrane są po kilka na pędzie kwiatostanowym, dochodzącym do około 20- 25 cm wysokości. Z jednej cebuli wyrasta kilka pędów kwiatostanowych oraz od 2 do 4 dość szerokich liści. Kwiaty ukazują się pod koniec zimy i wczesną wiosną. Po przekwitnięciu, roślina przechodzi w stan spoczynku, a jej nadziemna część zamiera.
Okres kwitnienia
(Luty) Marzec- Kwiecień (Późna zima i wczesna wiosna).
Warunki uprawy
Cebulica wymaga gleb przepuszczalnych, próchniczych, zasadowych do neutralnych, dość wilgotnych wiosną, ale suchych w okresie spoczynku. Stanowisko słoneczne do lekko zacienionych.
Pielęgnacja
Nie jest to roślina kłopotliwa w uprawie, dlatego też dobrze sobie radzi bez większej ingerencji z naszej strony. Ważne jest, aby pamiętać w okresie spoczynku, gdzie ją posadziliśmy, aby przez przypadek nie wykopać cebulek. Posadzona pod drzewami i krzewami liściastymi w okresie wiosny, a więc w czasie kwitnienia będzie skąpana w słońcu, a w okresie spoczynku, lekko zacieniona. Stanowiska z cebulicą Tubergena warto czasami podsypać dobrze przerobionym kompostem. Cebulica Tubergena jest w pełni mrozoodporna.
Rozmnażanie
Scilla tubergeniana rozmnaża się wegetatywnie poprzez oddzielenie cebul przybyszowych (latem) bądź też generatywnie poprzez nasiona, choć na kwiaty, trzeba będzie poczekać kilka lat. Cebule wysadzamy późnym latem i bądź wczesną jesienią.
Zastosowanie
Cebulica Tubergena świetnie sprawdzi się posadzona na naturalizowanych rabatach, z wiosennymi bylinami oraz w towarzystwie krzewów liściastych.
Wielu myli cebulicę Tubergena z puszkinią. Najłatwiej rozróżnić je zwracając uwagę na kwiaty. Poniżej zdjęcia porównawcze
Cześć. Mam na imię Grzegorz i od wielu lat interesuję się tym co zielone, niekoniecznie rosnące w ogrodach. Wiele lat temu postanowiłem założyć ten blog, aby dzielić się tym co mi w duszy gra :) Wszystkie teksty, zdjęcia, filmiki są mojego autorstwa. Mam nadzieję, że treści zamieszczone na blogu będą dla Ciebie wartościowe :)
4 komentarze
Bez nich nie wyobrażam sobie ogródka. Czekam aż zakwitną . Pozdrowienia.
Mam podobnie i marzą mi się łany cebulicy gdzieś w lesistych zakątkach, naturalistycznie urządzonego ogrodu. Z serdecznymi pozdrowieniami G.
Jak ją odróżnić od puszkinii?
Wystarczy spojrzeć na kwiaty. Dodałem w poście dwa zdjęcia do porównania 🙂