Strona główna Rośliny cebulowe Szachownica cesarska ‘Rubra’- wyjątkowe rośliny cebulowe w ogrodzie

Szachownica cesarska ‘Rubra’- wyjątkowe rośliny cebulowe w ogrodzie

Grzegorz Bogucki
Fritillaria imperialis

Szachownica cesarska nazywana także koroną cesarską (Fritillaria  imperialis) to jedna z bardziej widowiskowych, wiosennych bylin cebulowych, uprawianych w naszych ogrodach. Szachownica cesarska ‘Rubra’ jest jedną z najczęściej uprawianych odmian tej byliny, charakteryzująca się pomarańczowoczerwonymi kwiatami. W sprzedaży można nabyć także inne odmiany np. kwitnącą na żółto ‘Lutea’ czy też ‘Argenteovariegata’ o liściach z kremowożółtym obrzeżem. Niezależenie od tego, którą odmianę się kupi, każda będzie cieszyć. Zazwyczaj odmiany różnią się barwą kwiatów, poza tym wysokością, czy też wielkością kwiatów.

Fritillaria  imperialis

Szachownica cesarska ‘Rubra’ w okresie kwitnienia osiąga nawet do ponad metra wysokości. Pęd kwiatostanowy w dwóch trzecich ma równowąskie liście oraz zakończony jest zielonym „pióropuszem” z liści. Poniżej zielonej „czupryny” zwisają dzwonkowate kwiaty. Korona cesarska to naprawdę bardzo ładna bylina, świetnie odnajduje się na wiosennych rabatach. Z powodzeniem można ją uprawiać także w większym pojemniku. Kwitnie pod koniec kwietnia i w maju. Po kwitnieniu i zaschnięciu liści roślina przechodzi okres spoczynku. Warto dodać, że zapach cebul, jak i pędów szachownicy cesarskiej jest bardzo intensywny i nie każdemu odpowiada.

Fritillaria  imperialis bulbs
Cebule
Fritillaria  imperialis
Fritillaria  imperialis

Zasady uprawy korony cesarskiej

  • Duże cebule, nawet powyżej 20 cm obwodu, wysadza się późnym latem. Podłoże powinno być żyzne, próchnicze, wilgotne, głęboko uprawione i przepuszczalne. Głębokość sadzenia to trzykrotna wysokość cebul, około 15- 20 cm, a odległości między cebulami około 30-40 cm. Cebule sadzimy w taki sposób, aby były sadzone pod lekkim skosem. Wgłębienie (pozostałość po pędzie) nie będzie wówczas narażone na gromadzenie się wody. Poza tym przed posadzeniem dołek warto wysypać piaskiem, dzięki któremu, cebule będą mniej narażone na zgniliznę. Miejsca sadzenia warto ściółkować.
  • Korona cesarska jest mrozoodporna. Problemem jednak mogą okazać się wiosenne przymrozki, które mogą ograniczyć, a nawet pozbawić nas widoku kwitnącej szachownicy cesarskiej. Dlatego też warto sadzić ją w zacisznych, słonecznych zakątkach ogrodu.
  • Wiosną w razie potrzeby podlewamy, nie zapominając także o nawożeniu. Dodatkowo jesienią warto podsypać je kompostem.
  • Po przekwitnięciu usuwamy kwiatostany, zostawiając resztę masy zielonej, aby cebule miały z czego pobierać składniki i przyrastać. Im większa cebula, tym dorodniejsze kwiaty.
  • Szachownica cesarska może długo rosnąć w jednym miejscu. Nie ma potrzeby wykopywania cebul co roku ani co kilka lat. Na dobrym stanowisku może rosnąć nawet dwadzieścia lat bez przesadzania. W sumie przesadzamy ją w razie potrzeby wówczas, gdy zaobserwujemy, że coraz słabiej rośnie i kwitnie.
  • Podziurawione liście korony cesarskiej, to zazwyczaj efekt działalności poskrzypki liliowej. Jest to niewielki chrząszcz z czerwonym pancerzem, którego żarłoczne larwy, jak i on sam z wielkim apetytem zjadają liście. Larwy pokryte są własnymi odchodami, tak więc widok bytujących na liściach larw poskrzypki nie jest za przyjemny. Czerwonobrązowe jaja szkodnika można znaleźć na spodniej stronie liści. Szkodnika można pozbyć się mechanicznie, jak i chemicznie, stosując odpowiedni środek owadobójczy. Wyłapywanie dorosłych osobników, eliminacja larw, jak i niszczenie jaj to dobry sposób na ograniczenie populacji szkodnika, bez korzystania z chemii.

Poskrzypka liliowa
Dorosła forma poskrzypki liliowej
Poskrzypka liliowa
Efekt żerowania poskrzypki liliowej na liściach szachownicy cesarskiej

Powiązane posty

Zostaw komentarz