880
Szafirki najczęściej występują w barwie niebieskiej, choć możemy spotkać się z odmianami kwitnącymi na biało. Należą do roślin cebulowych i obejmują kilkadziesiąt gatunków. Naturalne ich siedliska występują w krajach śródziemnomorskich oraz w Azji Mniejszej. Do gatunków najczęściej spotykanych w naszych ogrodach należy zaliczyć szafirka armeńskiego (Muscari armeniacum), szafirka drobnokwiatowego (Muscari botryoides), szafirka lazurowego (Muscari azureum).
Kwitnienie
Szafirki kwitną wczesną wiosną od marca do kwietnia. Możemy spotkać się z gatunkami kwitnącymi również w lutym, maju a nawet w czerwcu. Najwcześniej kwitnącym reprezentantem jest szafirek lazurowy. W maju można podziwiać bardzo oryginalnego szafirka miękkolistnego (Muscari comosum).
Wymagana
Szafirki nie mają wygórowanych wymagań i radzą sobie na większości stanowisk. Najbardziej optymalne warunki to żyzne, próchnicze i przepuszczalne podłoże.
Rozmnażanie
Szafirki rozmnażamy z nasion oraz cebulek przybyszowych. Jeżeli zapewnimy im odpowiednie warunki, same się rozsieją, tworząc rozległe kobierce.
Pielęgnacja
W okresie suszy wymagają podlewania. Szafirki w jednym miejscu mogą rosnąć do kilku lat, ale jeżeli chcemy je przesadzić, pamiętajmy, że cebule należy wykopać, wówczas gdy liście zaschną, a więc od czerwca do września. Szafirki siejemy jesienią i w tym czasie wysadzamy także cebulki na głębokość 5-10 cm. Głębokość sadzenia uzależniona jest od wielkości cebul.
Zastosowanie
Szafirki sprawdzą się w ogrodzie, jak również na balkonie i tarasie. Pięknie zaprezentują się na skalnych rabatach oraz na trawniku. Są doskonałe na obwódki i pod krzewy o luźnym pokroju. Szafirki doskonale będą prezentować się z innymi roślinami cebulowymi np. tulipanami, hiacyntami, kosaćcami, szachownicami, narcyzami. Pamiętajmy, aby sadzić je w licznych grupach. Tylko wówczas mogą zachwycić swoją intensywnością. Niekontrolowane, utkają niebiański dywan, który zachwyci nawet najbardziej wybrednych.
Pędzenie
Chcąc cieszyć się wcześniejszym kwitnieniem tych drobnych roślin, możemy jesienią wysadzić największe cebule w płytkie pojemniki, następnie umieścić w chłodnym pomieszczeniu. Do grudnia bardzo umiarkowanie podlewać. W grudniu wystawiamy pojemniki do widnego i cieplejszego pomieszczenia oraz więcej podlewamy, aby nie przesuszyć cebul. Kwitnienie powinno nastąpić po kilku tygodniach.
11 komentarzy
Witam. Z tego co obserwuję, to szafirki niebieskie są silniejsze. Białe są delikatniejsze, mniej "zaborcze" miejsca. Jak sie mylę, to powiedz.Pozdrawiam
Dokładnie, jak najbardziej się zgadzam z taka opinią. Ja osobiście wolę niebieskie i nie przeszkadza mi ich zaborczość. Ich rozprzestrzenianie ograniczam np. zrywaniem przewiędłych kwiatostanów.
Pozdrawiam
Grzegorz
Bardzo mi się podobają Twoje szafirki. Też kiedyś sobie zasadzę 🙂
A ja nie ograniczam szafirków. Co roku pojawiają się niespodzianie w różnych miejscach ogrodu i cieszą oczy swymi szafirowymi główkami. Mam wrażenie, że część cebulek roznoszą ptaszki, bo często znajduję porzucone cebulki. Teraz czekam niecierpliwie na cytuję: "festiwal tęczowych barw". Pięknie to opisałeś. Pozdrawiam jeszcze zimowo.
Uwielbiam szafirki
Witam.
Mam pytanie: Czy po przekwitnięciu obcina się kwiatostany i jeśli tak, to kiedy, na jakiej wysokości.
Z góry dziękuję i pozdrawiam.
Witam 🙂 Ścinamy, ale jak chcesz, aby się rozsiały, wówczas zostaw 🙂 Pozostawienie kwiatostanów, a w konsekwencji wytworzenie nasion osłabia cebulę. Usuwamy same kwiatostany. Pozdrawiam 🙂
Ufff. Dzięki serdeczne. Tak naprawdę pytanie zadałam w panice, też po ścięciu. Pozdrawiam 🙂
Myślę, że większość z nas miała takie doświadczenia w początkowym okresie zajmowania się roślinami 🙂 Z pozdrowieniami G.
Witajcie. To moje początki w ogrodzie. Posadzilam na jesieni szafirki, zakwitly pięknie ale teraz wytworzyly nasionka. Co dalej mam z nimi zrobić? Jak i kiedy je zebrać? Pozdrawiam serdecznie.
U mnie same się rozsiewały 🙂