Tawuły japońskie to jedne z najpopularniejszych krzewów ozdobnych, uprawianych w ogrodach, a także w założeniach, charakterystycznych dla zieleni miejskiej. To niezwykle konkurencyjne rośliny, a ich największe atuty to niewielkie wymagania, łatwa uprawa, a także ograniczone zabiegi pielęgnacyjne.
Spiraea japonica może zostać potraktowana jako roślina okrywowa, na rabatę, do nasadzeń grupowych, a także na niskie żywopłoty. Doskonale znosi okres zimy, jest w pełni mrozoodporna, a zmienność odmianowa, pozwala na tworzenie zróżnicowanych kompozycji w ogrodzie.
Tawuły japońskie osiągają do około jednego metra wysokości, czasem są wyższe. Dekoracyjne z drobnych kwiatów, zebranych w baldachogrona. Kwitną późną wiosną i latem. W bogactwie odmianowym, możemy nabyć także formy o dekoracyjnych np. złocistych liściach.
Nie mające znaczących wymagań także w zakresie podłoża (wystarczy lekko żyzne, dostatecznie wilgotne), poradzi sobie w okresie suszy. Pamiętajmy jednak, że najpiękniej zaprezentuje się na optymalnie dopasowanym stanowisku.
Tawuły japońskie kwitną na pędach tegorocznych, dlatego też chcąc zapewnić sobie zwarte, pięknie zagęszczone i obficie kwitnące krzewy, każdej wiosny należy przeprowadzić cięcie tawuły japońskiej. Przycinanie krzewu nie jest skomplikowane, a wręcz przeciwnie jest bardzo proste, ponieważ tawułę japońską tniemy na tzw. jeża, a więc skracamy wszystkie pędy blisko podłoża, około 5- 15 cm nad ziemią.
Warto pamiętać także o usuwaniu przekwitniętych kwiatostanów, aby przedłużyć kwitnienie krzewu. Termin cięcia tawuły japońskiej to wczesna wiosna jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji.