Ogrodnictwo od A do Z

Tawuła japońska (Spiraea japonica)- wygląd, uprawa i pielęgnacja

Tawuły to krzewy powszechnie uprawiane w naszych ogrodach, a także stanowiące nieodłączny element zieleni miejskiej. Już wiosną możemy podziwiać piękno kwitnienia tawuły wczesnej (Spiraea x arguta), której przewieszające się pędy, gęsto pokryte są białymi kwiatami. Podobnie zaprezentuje się tawuła szara ‘Grefsheim’. Późniejszym kwitnieniem charakteryzują się tawuła van Houtte’a (Spiraea vanhouttei), tawuła nippońska (Spiraea nipponica), także kwitnące na biało. Późną wiosną i latem w naszych ogrodach, a także zielonych miejskich zakątkach, można bardzo często natrafić na tytułową tawułę japońską (Spiraea japonica). Ten zazwyczaj niewielki krzew, może nie wszystkim przypadnie do gustu, ale nie zmienia to faktu, że jest powszechnie uprawiany. Popularność tawuły japońskiej wynika z łatwej uprawy, niewielkich wymagań, terminu kwitnienia, pokroju, rozmiarów, a także dostępności w wielu odmianach. Szczególnie chętnie sadzone są odmiany o żółtych bądź jasnozielonych liściach.

Tawuła japońska

Rodzina
Tawuła japońska należy to tej samej rodziny co róże, a więc do Rosaceae, a rodzaj Spiraea,obejmuje dziesiątki gatunków i ma również swoich reprezentantów w naszej rodzimej florze m.in. tawułę wierzbolistną (Spiraea salicifolia).
Wygląd
Nie jest już tak wysoka jak np. tawuła van Houtte’a, bo osiąga do około 1 (1,5) m wysokości. Dostępna jest w wielu odmianach, osiągających zazwyczaj mniejszą wysokość. Tawuła japońska charakteryzuje się wzniesionymi pędami. Liście jajowate, wydłużone, a zarazem zaostrzone i piłkowane. Kwiaty w odcieniach różu, zebrane w płaskie kwiatostany.
Wybrane odmiany:
‘Little Princess’– osiąga niewiele ponad pół metra, charakteryzując się zielonymi liśćmi i różowymi kwiatami.
‘Macrophylla’– wysoka odmiana (do 1,5 m) o dużych liściach (dochodzących do 14-15 cm długości), ładnie przebarwiająca się jesienią (pomarańcz, czerwień, purpura). W sezonie charakterystyczna także ze względu na czerwono wybarwione nowe przyrosty.
‘Albiflora’– osiąga do około 60- 80 cm wysokości, charakteryzując się białymi kwiatami.
‘Golden Princess’– niska odmiana (około 50- 60 cm) o żółtych liściach i różowych kwiatach.
‘Goldflame’– liście początkowo z odcieniem brązu i czerwieni, a w okresie późniejszym bardziej żółte. Kwiaty jasnoróżowe, wysokość do około 80 cm.
‘Bullata’– oryginalna odmiana o malutkich, grubych i pomarszczonych listkach, osiągająca około 30- 40 cm wysokości.
‘Crispa’– liście ząbkowane, kwiaty różowe, wysokość do około 60 cm.
‘Walbuma’ MAGIC CARPET– bardzo ładna, niewielka odmiana, osiągająca około pół metra wysokości i o wiele większą szerokość. Liście żółtawe, nowo rozwijające się pomarańczowoczerwone, a kwiaty ciemnoróżowe.
Okres kwitnienia
Spiraea salicifolia kwitnie w czerwcu i lipcu (sierpień).
Warunki uprawy
Tawuła japońska to azjatycki krzew, który świetnie sprawdzi się w ogrodach. Poradzi sobie na większości gleb, ale preferuje podłoże próchnicze, żyzne, umiarkowanie wilgotne. Mimo że dobrze znosi suszę, unikajmy gleb skrajnie suchych, a także zbyt ciężkich i mokrych. Stanowisko słoneczne do półcienistego. Na stanowisku słonecznym odmiany o barwnych liściach, ładniej się wybarwią.
Pielęgnacja
Chcąc cieszyć się obficie kwitnącym, zwartym krzewem, należy wczesną wiosną (jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji) ściąć tawułę na tzw. jeża. Na czym to polega przeczytasz tutaj. Poza tym po kwitnieniu można przyciąć krzew, aby utrzymać zwarty pokrój. Jeżeli preferujemy bardziej luźny pokrój, wówczas należy zrezygnować z letniego cięcia.
Przycinanie to podstawowy zabieg pielęgnacyjny, ale nie jedyny. Należy pamiętać także o utrzymaniu podłoża w należytej kulturze, a więc koniecznie usuwamy chwasty. Jesienią bądź wiosną podsypujemy krzew dobrze rozłożonym kompostem oraz pamiętamy o podlewaniu w razie przedłużającej się suszy.

Rozmnażanie
Swoje dobrze rozkrzewione krzewy rozmnażałem poprzez podział, ale można spróbować rozmnożyć tawułę japońską poprzez sadzonki zdrewniałe. Poza tym może się rozsiewać.
Zastosowanie
Tawuła japońska ma szerokie zastosowanie. Zazwyczaj wykorzystuje się ją na niewielkie żywopłoty, szpalery, a także jako roślinę okrywową. Można posadzić ją na rabacie bylinowej, w grupie z innymi krzewami. Ładnie zaprezentuje się z roślinami iglastymi. Ze względu na rozmiary, można pomyśleć także o jej uprawie w pojemniku.
Exit mobile version