Żeniszek meksykański jest rośliną jednoroczną, przybyłą do nas z Ameryki Środkowej i Południowej. Nie jest jakoś szczególnie często uprawiany w ogrodach, ale sprawdza się jako roślina kwietnikowa, obwódkowa, a także pojemnikowa na balkony i tarasy. U mnie też pojawia się sporadycznie. Czasem wysiewam nasiona, czasem kupuje gotową rozsadę. W tym roku kupiłem kilka sztuk rozsady i posadziłem w dwóch donicach, bez tworzenia w donicy kompozycji z innymi roślinami. Po prostu chciałem mieć na widoku te kudłate kwiaty w chłodnym kolorze.
U mnie jest oczywiście niska forma żeniszka, ale są jeszcze formy średniowysokie i wysokie. Te najwyższe nadają się na kwiat cięty. Najniższe formy mają około 10- 15 cm, a najwyższe nawet do 60 cm wysokości. Żeniszek z kwiatów tworzy baldachogrono, charakteryzując się przy tym bardzo obfitym kwitnieniem. Kwiaty rurkowe w odcieniach fioletu, różu, niebieskiego, a także białe, cieszą oczy od późnej wiosny do samych przymrozków. Niestety żeniszek nie jest mrozoodporny, ale w sprzyjających warunkach może się rozsiać.
Żeniszek meksykański najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym w podłożu dość żyznym, koniecznie przepuszczalnym, nie za ciężkim i umiarkowanie wilgotnym. W jego uprawie uważamy, aby go nie przesuszyć. Nawożenie nawozami dla roślin kwitnących. Warto na bieżąco usuwać przekwitnięte kwiaty, które szpecą dekoracyjnego żeniszka.
Jeżeli chodzi o rozmnażanie, to najlepiej zrobić to poprzez nasiona, bo jest to najprostsza i efektywna metoda uzyskania żeniszka. Można także pokusić się o rozmnożenie żeniszka wegetatywnie, pobierając sadzonki późną zimą. Niestety w tym celu należy przechować w chłodniejszym, a zarazem widnym pomieszczeniu roślinę mateczną. Nie jest to takie proste.
W uprawie należy uważać na choroby grzybowe m.in. szarą pleśń, a szkodniki, które mogą zaszkodzić roślinie to m.in. mszyce, ślimaki. Na suchym stanowisku może pojawić się także przędziorek.
