Kozłówka długoszyjkowa trafiła do mnie całkiem przypadkiem w mieszance nasion roślin do uprawy w ogrodzie skalnym. Wysiana w drugiej połowie wiosny, w roku następnym obficie zakwitła, dając mi do zrozumienia, że będzie potrzebowała trochę więcej miejsca. Rozrasta się ona szybko, choć na bardziej suchym, lekkim, mniej zasobnym podłożu, nie jest aż tak ekspansywna. Nie nadaje się na mniejsze skalniaki i można byłoby ją zakwalifikować do roślin okrywowych. Najładniej kwitnie na stanowisku w pełni nasłonecznionym. Ładnie zaprezentuje się nie tylko na dużych skalniakach, murkach, ale także na skraju rabaty.
Rodzina
Tak jak przytulia wonna jest reprezentantką rodziny marzanowatych (Rubiaceae).
Występowanie
W stanie dzikim występuje w górach Kaukazu, a także północno- wschodnim Iranie.
Wygląd
Phuopsis stylosa to dość niska bylina, gdyż jej wysokość to około 15- 20 cm, choć jej pokładające się pędy są o wiele dłuższe. Szerokość kozłówki długoszyjkowej może przekroczyć nawet pół metra, ale pamiętajmy, że ekspansywnie się rozrasta przede wszystkim w sprzyjających warunkach. Na pędach obecne są wąskie liście, zebrane po kilka w okółkach. Pędy zakończone są główkowatymi kwiatostanami o średnicy kilku centymetrów (nawet do 7 cm), złożonymi z różowych kwiatów. Po przekwitnięciu zawiązuje nasiona.
W odmianie ‘Purpurea’ jej kwiaty są intensywniej wybarwione.
Okres kwitnienia
Późna wiosna i lato (maj-VIII).
Warunki uprawy
Roślina bez większych wymagań, na słabszym podłożu mniej ekspansywna. Preferuje stanowisko słoneczne, ale urośnie także stanowisku lekko zacienionym. Gleba przeciętna, przepuszczalna, nie za bardzo żyzna i umiarkowanie wilgotna. Na zbyt mokrym podłożu, źle rośnie, słabo zimuje i może wypaść.
Pielęgnacja
W pielęgnacji nie jest zajmująca. Może wymagać ograniczania, ale tylko uprawiana w sprzyjających warunkach. Po przekwitnięciu najlepiej ją przyciąć, pobudzając ją tym samym do ponownego, dużo skromniejszego kwitnienia. Dobrze zimuje, w mroźne i bezśnieżne zimy może przemarzać, ale zazwyczaj odbija.
Rozmnażanie
Najłatwiej rozmnożyć ją dzieląc po kwitnieniu (sierpień) bądź też wczesną wiosną. Kozłówka długoszyjkowa daje samosiew.
Zastosowanie
Duże ogrody skalne, brzeg rabaty, murki.
