Puszkinia cebulicowata to niewielka roślina cebulowa, kwitnąca wczesną wiosną. Osiąga do około 15- 20 cm wysokości, kwitnie w marcu- kwietniu. Kwiaty białoniebieskie, dzwonkowate, zebrane w wierzchołkowe mniej lub bardziej zwarte kwiatostany. Po przekwitnięciu kwiatów, zawiązywane są liczne nasiona po czym część nadziemna rośliny zamiera.
Rodzina
Asparagaceae– szparagowate
Występowanie
Naturalne stanowiska puszkinii cebulicowatej występują w Azji Mniejszej, na Kaukazie. W uprawie najczęściej uprawiana jest Puschkinia scilloides var. libanotica, pochodząca z Libanu. Dzikie łąki z puszkinią cebulicowatą zapewne prezentują się zjawiskowo 🙂
Wygląd
Tak jak już wspomniałem na samym wstępnie, puszkinia cebulicowata to niewielka roślina cebulowa, ceniona za wczesne kwitnienie i dekoracyjne kwiaty, licznie oblatywane przez owady. Z cebuli wyrastają wąskie, rynienkowate, zaostrzone liście, długości około 15- 20 cm i pęd kwiatostanowy, na którym osadzone są jasnoniebieskie kwiaty z wyraźnym, ciemniejszym paskiem, przebiegającym wzdłuż każdego płatka. W sprzedaży dostępna jest także forma o białych kwiatach. Po przekwitnięciu kwiatów, zawiązują się nasiona. Puszkinia cebulicowata w sprzyjających warunkach daje obfity samosiew. Chcąc uzyskać ładnie kwitnące rośliny, warto po przekwitnięciu ściąć pędy kwiatostanowe, aby roślina nie traciła energii na wytworzenie nasion, a wykorzystała ją na przyrost cebul. Wiadomo im dorodniejsza cebula, tym bardziej bujny kwiatostan. Groniaste kwiatostany są mniej bądź bardziej zwarte, ale zawsze cieszą oczy. Po wytworzeniu nasion, roślina zamiera i około czerwca przechodzi w stan spoczynku.
Okres kwitnienia
Puszkinia cebulicowata rozpoczyna kwitnienie pod koniec marca, a więc wczesną wiosną.
Warunki uprawy
W uprawie puszkinia cebulicowata nie jest zajmująca. Preferuje stanowiska słoneczne na których obficiej kwitnie. Podłoże przepuszczalne, próchnicze, żyzne, dość wilgotne i wapienne.
Pielęgnacja
Puszkinia cebulicowata jest w pełni mrozoodporna i mało podatna na choroby. Co jakiś czas warto puszkinię podsypać dobrze rozłożonym kompostem, a przy zbytnim zagęszczeniu podzielić, wykorzystując drobne cebulki przybyszowe jako materiał do rozmnożenia. Cebule wykopujemy około czerwca, a wysadzamy na miejsce stałe dopiero we wrześniu, a więc posortowane cebule należy przechować do jesieni.
Rozmnażanie
Mało skomplikowane poprzez cebulki przybyszowe czy też nasiona, które należy wysiać jesienią. Nasiona ładnie wschodzą, choć na kwiaty należy poczekać do około 3 lat.
Zastosowanie
Naturalizowane rabaty, rabaty bylinowe, ogrody skalne, a także pod krzewami.
