Cyprysik letni (mietelnik żakula) jest oryginalną rośliną jednoroczną, którą warto zaprosić do swojego ogrodu. W stanie dzikim występuje w Europie i Azji. Jak ładna jest to roślina, można zobaczyć w japońskim Parku Hitachi (miasto Hitachinaka), gdzie w okresie jesieni tysiące roślin, przebarwia się na czerwonobrunatny kolor. Widok jest naprawdę wyjątkowy 🙂
Mietelnik uzyskałem z nasion. Wczesną wiosną podjąłem pierwszą próbę samodzielnego uzyskania sadzonek. Nie udało się, żadne z nasion nie wykiełkowało. Druga próba siewu (nasiona innego producenta) okazała się wielkim sukcesem. Ilość kiełkujących nasion była olbrzymia. Uzyskałem taką liczbę roślin, że spokojnie mogłem stworzyć letni, bardzo estetyczny żywopłot oraz uzupełnić braki na rabatach. Tak naprawdę nigdy nie widziałem na żywo tej rośliny, więc do końca nie wiedziałem co z tego wyniknie.
Może klika słów o wyglądzie cyprysika letniego. Nazwa cyprysik powinna już dać pierwsze, z pewnością dość trafne wyobrażenie o tej roślinie. Kochia charakteryzuje się silnie rozgałęzionymi łodygami, pokrytymi licznymi, wąskimi liśćmi. Kwitnienie nie wpływa na dekoracyjność rośliny. Kwiaty tworzą niewielkie kłosy. Pokrój zbliżony do cyprysików sprawia, że w początkowym okresie mietelnik może zastąpić puste miejsca, które docelowo przeznaczyliśmy na obsadzenie roślinami iglastymi.
Cyprysik letni wymaga przede wszystkim słonecznych stanowisk, na których osiąga większe rozmiary. U mnie na słonecznym stanowisku cyprysik osiągnął nawet 1,5 m wysokości. Poradzi sobie na większości gleb, choć lepiej rośnie na żyźniejszym, dostatecznie wilgotnym podłożu.
Wielką zaletą kochii jest także możliwość strzyżenia i tworzenia niewielkich żywopłotów. Możemy wykorzystać ją także na balkonie. Wąski pokrój sprawia, że sprawdzi się jako roślina osłaniająca barierki na trochę większych balkonach.
Wracając do rozmnażania to należy wspomnieć, że poza rozmnażaniem z rozsady, można także wysiać nasiona bezpośrednio w grunt na przełomie kwietnia i maja. Jeżeli chcemy stworzyć żywopłot, posiejmy nasiona w rzędzie przy ogrodzeniu, a następnie po wschodzie ( do dwóch tygodni) przerwijmy siewki, zachowując kilkunastocentymetrowe odstępy.
