Dekoracyjność jarzębiny i jej niewielkie wymagania sprawiły, że stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych drzew liściastych, tak powszechnie spotykanych w otaczającym nas krajobrazie. Jarzębina już od sierpnia zachwyca owocami, a jesienią także przebarwiającymi się liśćmi.
Jarzębina jest przedstawicielką rodzaju Sorbus, obejmującego około 80 gatunków drzew i krzewów, charakteryzujących się opadającymi, złożonymi liśćmi oraz owocami o zróżnicowanej barwie np. czerwonej, brązowej, białej czy też żółtej.
Sorbus aucuparia jest niewielkim drzewem, osiągającym do około 15 m wysokości. Pokrój dość kulisty- gatunek najczęściej wielopienny. W maju obsypana jest białymi kwiatami, zebranymi w spore kwiatostany. Późnym latem ukazują się kuliste owoce w kolorze czerwonym, pomarańczowym i żółtym, zależnie od odmiany. Jesienią liście przebarwiają się na brązowo i żółto.
Jarząb pospolity występuje przede wszystkim w Europie oraz na Kaukazie, a jego wymagania nie są wygórowane. Doskonale rośnie na stanowiskach słonecznych do półcienistych i jest bardzo tolerancyjny w stosunku do podłoża. Nie należy przesadzać z żyznością podłoża, ponieważ w zbyt zasobnym podłożu, jarzębina w okresie jesieni, nie wybarwi się zbyt wyraziście. Żywotność drzewa to około 100 lat.
Do ciekawych odmian gatunku zaliczymy odmianę ‘Fastigiata’, charakteryzującą się kolumnowym pokrojem, osiągającą kilka metrów wysokości i niewiele ponad metr szerokości. Odmiana ‘Pendula’ zachwyca parasolowatym pokrojem oraz osiąga do 5 m wysokości, a ‘Autumn Spire’ i ‘Joseph Rock’ wyróżniają się żółtymi owocami.
Jarzębina stanowi bardzo dekoracyjne uzupełnienie nasadzeń grupowych, ale także pięknie prezentuje się jako soliter. Jej głęboki system korzeniowy, sięgający około 2 m, nie przeszkadza, aby pod koroną drzewa rosły zarówno krzewy jak i byliny. Jarząb pospolity stanowi także ważne źródło pożywienia dla zimującego w naszym kraju ptactwa. Poza tym posiada właściwości lecznicze.