Tojeść kropkowana jest reprezentantką rodziny pierwiosnkowatych, w stanie dzikim, występująca także w naszym kraju. Powszechnie spotykana w Ameryce Północnej, Azji Mniejszej oraz Europie. Dekoracyjność byliny wynika przede wszystkim z gwiazdkowatych kwiatów, pojawiających się na końcach pędów, w kątach liści. Ich złotożółta barwa znakomicie prezentuje się na tle zielonych liści. Kwitnie obficie od czerwca do sierpnia.
Jeżeli chodzi o stanowisko, tojeść kropkowana jest bardzo tolerancyjna. Może być sadzona w półcieniu, a nawet w cieniu. Poradzi sobie także na stanowisku słonecznym. U mnie rośnie w pełnym słońcu przy zbiorniku wodnym. Na tle oczka wodnego w towarzystwie traw i innych bylin, prezentuje się bardzo dobrze. U mnie towarzyszy jej łubin oraz szałwia omszona.
Lysimachia punctata sprawdzi się również w cienistych zakątkach, gdzie rozjaśni monotonię zieleni. Jest rośliną żarłoczną, ale do wytworzenia takiej ilości kwiatów i przy tak szybkim wzroście jest to oczywiste. Rozrasta się poprzez podziemne rozłogi i w szybkim czasie, tworzy duże kępy. Trzeba przyznać, że jest dość ekspansywna. U mnie nie jest ograniczana, bo na dzień dzisiejszy ma jeszcze sporo wolnego miejsca. Rozmnażam ją dzieląc kępy, zarówno jesienią jak i wiosną.
W centrach ogrodniczych, możemy spotkać się z różnymi odmianami tej rośliny. Do ciekawszych należy ‘Alexander’, odm. charakteryzująca się biało obrzeżonymi liśćmi.
